Choroby dermatologiczne skóry dotyczą wielu schorzeń, mających zróżnicowane przyczyny. Jednym z nich jest wyprysk kontaktowy, powstający wskutek kontaktu z alergenami, wywołującymi zmiany na skórze.
Wyprysk kontaktowy i wywołujące go alergeny
Wśród substancji wywołujących alergie u osób będących na nie uczulonych występują głównie substancje chemiczne. Najczęściej są to składniki zawarte w perfumach, nikiel, leki stosowane na skórę czy substancje chemiczne używane do produkcji obuwia.
Przy wyprysku kontaktowym objawy nie muszą występować od razu po wystąpieniu kontaktu z substancja uczulającą. Bywają sytuacje, gdy objawy obserwujemy dopiero po kontakcie skóry np. z promieniami słońca. Ponadto, wyprysk kontaktowy pojawia się także w formie wyprysku zawodowego, który występuje wskutek uczulenia na szkodliwe substancje obecne w pracy. Innym rodzajem wyprysku kontaktowego jest wyprysk kontaktowy z podrażnienia. Nie jest to typowa alergia, a raczej reakcja na bezpośredni kontakt ze środkami chemicznymi lub silnymi substancjami, które stosowane są m.in. w farbach, środkach czystości, lakierach, smarach czy cemencie.
Objawy wyprysku kontaktowego
Choroby dermatologiczne skóry mają zwykle charakterystyczne i jednoznaczne objawy. Podobnie jest w przypadku wyprysku kontaktowego. Do głównych objawów należą świąd, zaczerwienienie skóry, grudki i pęcherzyki, którym towarzyszy łuszczenie. Zmiany te powstają w miejscu, w którym nastąpił kontakt z alergenem. Zdarza się jednak, że przy silnym uczuleniu na substancje drażniące, objawy alergii widoczne będą na całym ciele. Ponadto, poza wspomnianymi objawami, występują także widoczne zmiany w postaci pogrubiałej, bardzo suchej, łuszczącej się skóry, na której wyraźne są jej naturalne bruzdy i przypomina korę drzewa.
Diagnostyka i leczenie wyprysku kontaktowego
Przede wszystkim przy wystąpieniu objawów wyprysku kontaktowego, należy natychmiast przerwać kontakt z substancją uczulającą. Diagnostyki wyprysku kontaktowego powinien dokonać specjalista dermatolog zwłaszcza, że objawy schorzenia mogą niekiedy przypominać objawy występujące przy wyprysku atopowym. Podstawowym badaniem wykonywanym w czasie diagnostyki jest wykonanie tzw. testów płatkowych. Badanie wykonywane jest poprzez przykładanie do skóry pleców płatków bibuły, nasączonych substancjami potencjalnie wywołującymi reakcje alergiczne. Wystąpienie objawów po kontakcie z konkretną substancją daje jednoznaczną odpowiedź o uczuleniu.
Podstawową metodą leczenia jest unikanie kontaktu z czynnikami alergennymi. Postępowanie lecznicze jest podobne, jak w przypadku atopowego zapalenia skóry, a do głównych leków stosowanych przy wyprysku kontaktowym, są glikokortykosteroidy i zwykle są one stosowane miejscowo i zewnętrznie na skórę. Jeżeli dochodzi do wyjątkowo dużych zmian, może zostać zastosowany opatrunek lub zlecone przyjmowanie leków w postaci tabletek. Występujący świąd leczony jest zwykle za pomocą leków antyhistaminowych.