Problemy ze słuchem są dziś jednym ze schorzeń, które możemy potraktować, jako chorobę cywilizacyjną. Czynniki, z jakimi mamy styczność na co dzień, z pozoru niegroźne i nie mające wpływu na nasze zdrowie, okazują się być bardzo szkodliwe, a nawet niebezpieczne. Choć narząd słuchu jest jednym z tych, którego zasoby powinny wystarczyć człowiekowi do późnych lat wieku dojrzałego, to badania wykazują, że na niedosłuch cierpi coraz więcej dzieci i młodzieży w wieku wczesnoszkolnym.
Co wpływa na wystąpienie niedosłuchu u dzieci?
Może się nam wydawać, że hałas na poziomie 80 decybeli – czyli porównywalny do ruchu ulicznego, czy nawet 100-110 decybeli, które osiągają szkolne dzwonki, to hałas, który nie może mieć wpływu na pogorszenie słuchu. W końcu mieści się on w granicach przyjętej normy, co jest pozornie jednoznaczne z hałasem bezpiecznym dla zdrowia. Jednak nie bierzemy w tym pod uwagę, że nawet nieduży hałas może wywołać niebezpieczne konsekwencje, jeżeli trwa zbyt długo. Stałe przebywanie w otoczeniu, gdzie narząd słuchu przyjmuje na siebie ciągłe dźwięki o różnej częstotliwości i nasileniu powoduje, że staje się on mniej wydajny i szybciej dochodzi do jego uszkodzenia.
Konsekwencje niedosłuchu u dzieci
Niedosłuch, niezależnie od tego, czy dotyczy dzieci czy dorosłych, powoduje obniżenie jakości życia i zdecydowany dyskomfort. W przypadku dzieci, dochodzą jednak dodatkowe, negatywne konsekwencje schorzenia. Dzieci, mające problemy ze słuchem, doświadczają także kłopotów w szkole. Nie tylko czysto socjologicznych, w relacji z rówieśnikami czy nauczycielami, ale także dotyczących nauki. Wyniki w nauce np. języków obcych, mogą być na znacznie niższym poziomie, niż u dzieci nie mających problemu ze słyszeniem. Ponadto, u dzieci niedosłyszących często dochodzi do sytuacji, gdy przekazywane przez nauczycieli komunikaty werbalne nie są odebrane lub nie są odebrane w pełni, co nie tylko może powodować rozdrażnienie u dziecka, ale także wpływa na ilość wynoszonej z lekcji wiedzy.
Narastające problemy ze słuchem, które swój początek mają już we wczesnym dzieciństwie, odbijają się negatywnie na dalszym rozwoju, a w konsekwencji na funkcjonowaniu w życiu dorosłym. Może bowiem dojść do zaburzeń prawidłowego odbierania i budowania relacji oraz równowagi emocjonalnej. Dziecko, które niedosłyszy, zaczyna izolować się od swoich rówieśników, a nawiązanie z nim kontaktu staje się trudne. U dzieci niedosłyszących może także występować problem z aparatem mowy, a także zasobem słownictwa i poprawnością wypowiadanych słów.
Normy natężenia dźwięków (wg Dyrektywy 2002/49 WE)
Dopuszczalnym poziomem hałasu na terenie zabudowanym w porze dziennej jest poziom 60 decybeli. Z kolei w porze nocnej wynosi on 50 decybeli. Poniższa tabela pokazuje przykładowe wartości dla poszczególnych dźwięków:
| 0 dB | granica słyszalności |
| 10 dB | szept |
| 35 dB | cicha muzyka |
| 45 dB | spokojna rozmowa |
| 65 dB | odkurzacz |
| 75 dB | samochód małolitrażowy |
| 80 dB | klakson |
| 90 dB | dźwięk budzika |
| 90–110 dB | przerwa w szkole |
| 110 dB | hałas na ruchliwej ulicy w godzinach szczytu trzaskanie drzwi |
| 120 dB | poziom natężenia dźwięku w dyskotece dźwięk młota pneumatycznego |
| 120-130 dB | granica bólu |
| 160 dB | wybuch petardy |
Laryngolodzy biją na alarm!
Drogi rodzicu, jeżeli twoje dziecko zwiększa głośność oglądanej bajki lub słuchanej piosenki, musisz mu kilkukrotnie powtórzyć komunikaty, zanim na nie zareaguje lub samopoczucie twojego dziecka czy wyniki w szkole uległy pogorszeniu „bez powodu” – nie ignoruj tych sygnałów. Mogą one bowiem świadczyć o problemach ze słuchem u twojego dziecka. Kolejnym czynnikiem, który powinien cię zaniepokoić, jest zniekształcona, niewyraźna mowa twojego dziecka. Częstym błędem w sytuacji, gdy dziecko ma zaburzenia mowy, jest szukanie problemów logopedycznych. Tymczasem, podłoże problemu może leżeć po stronie narządu słuchu, a lekarzem, który będzie w stanie wykluczyć lub potwierdzić diagnozę oraz zalecić odpowiednie dalsze kroki, jest lekarz laryngolog.