Wizyta u ginekologa – kiedy iść po raz pierwszy i jak często należy odwiedzać lekarza?

Powszechnie przyjętym zostało, że pierwsza wizyta u ginekologa powinna nastąpić dopiero po rozpoczęciu współżycia seksualnego. Nie jest to jednak prawdą, pierwszą wizytę u ginekologa determinują różne czynniki.

Kiedy udać się na pierwsze badanie ginekologiczne?

Kiedy wszystko jest w porządku i organizm nie wysyła żadnych niepokojących sygnałów, pierwsza wizyta u lekarza ginekologa powinna odbyć się po wystąpieniu pierwszej miesiączki, a najpóźniej przed rozpoczęciem współżycia. Ma ona na celu sprawdzenie przez lekarza, czy układ rozrodczy młodej kobiety rozwija się prawidłowo oraz ogólną ocenę stanu zdrowia jej narządów płciowych. Pierwsza wizyta u ginekologa, kiedy dotyczy osoby nieletniej, musi odbyć się w towarzystwie jej prawnego opiekuna jeżeli ma poniżej 16 roku życia. Pomiędzy 16 a 18 rokiem życia konieczna jest natomiast zgoda opiekuna oraz pacjentki na wykonanie badań. Dokumentami poświadczającymi wiek są dowód osobisty lub legitymacja szkolna.

Wizyty ginekologiczne powinny być od tego czasu regularne. Regularne wizyty to takie, które mają miejsce minimum raz do roku, choć nawet lepszą profilaktyką są częstsze, czyli co 6 miesięcy.
Naturalnie, nie należy odkładać konsultacji z lekarzem, gdy występują niepokojące symptomy ze strony układu rozrodczego i w takich sytuacjach należy niezwłocznie udać się do specjalisty ginekologa.

Profilaktyka badań ginekologicznych jest bardzo istotna przez całe życie niezależnie od tego, czy kobieta prowadzi aktywne czy nieaktywne życie intymne.

Sygnały wskazujące na konieczność konsultacji z ginekologiem

Do ginekologa należy udać się jak najszybciej, jeżeli wystąpią jakiekolwiek z poniższych objawów. Nie muszą one występować jednocześnie. Pojawienie się choćby jednego z nich powinno być sygnałem, że stan zdrowia wymaga konsultacji ze specjalistą.

Koniecznie zwróć uwagę na:

• upławy
• świąd
• pieczenie
• bóle w podbrzuszu
• powiększający się obwód brzucha
• nieregularne miesiączki utrzymujące się ponad 2 lata od pierwszej miesiączki
• krwotoczne miesiączki
• brak miesiączki
• brak oznak pokwitania po teoretycznym zakończeniu tego okresu życia
• zaburzony rozwój sutków
• nieregularne krwawienia miesiączkowe
• powiększenie łechtaczki
• brak owłosienia łonowego
• anoreksja, otyłość
• hirsutyzm, trądzik, łysienie
• planowane rozpoczęcie współżycia seksualnego
• rozpoczęcie współżycia bez wcześniejszej konsultacji ginekologicznej